Gisterenochtend was ik voor zonsopgang in de polder om wat landschapsfoto's te maken. Daarnaast had ik stille hoop om de Hermelijn te kunnen waarnemen die al enige tijd op het Nekkeveld rondscharrelt en jaagt.
Het geluk was aan mijn kant. Na een klein half uur nam ik een Hermelijn in winterkleed waar langs de slootkant. Ik ben uit mijn auto gestapt en voorzichtig zijn kant op gelopen. De Hermelijn was zo druk dat hij mij in eerste instantie niet in de gaten had. Ik bleef dan ook op gepaste afstand. Pas toen hij het geluid van de sluiter van mijn camera hoorde keek hij op. Zo kon ik hem mooi vast leggen. Hij stoorde zich niet zo aan mij en ging rustig verder met scharrelen.
Prachtig moment.
